Neden bu blog işine soyundum bilememekteyim , hala nereden başlamam gerektiğini düşünüyorum :) Ama olsun yine de bir şeylere başlamak, ne yazıp ne çizeceğini düşünmek, içinden bir çok şey düşünmek, yazmak istemek, yazamamak(!), dışa vuramamak, kelimelere dökememek bla bla blaa uzar gider bunlar güzel heyecanlar :) Velhasıl kelam hala bi başlığım yok, konum yok, arkadan Sezen çalıyor, aklım ona kayıyor. Nasıl güzel bi şarkıdır ! Acıtmışım canını sevdikçe.. " Ah neden korktum, bir uyandım ki artık yoktun uzanıp eşsiz hatırandan öptüm.." Milyon kere dinleyebilirim, milyon kere, milyon kere!.. (pek beni anlatmasa da :D)
Aslında yazılacak bi sürü cümlem var benim.. Tek bi cümleyle her şeyi anlatmak isterdim. Ama en uzun cümlelerimle bile bunu beceremedim. yaz sil, yaz sil. Vazgeçme. Anlat kalbini. susan da biliyor başına geleceği. Olsun ben de böyleyim bi farkım olsun :) Her neyse sıkıcıyım bu zamanlar farkındayım. Özlem doluyum .. Sevgilim uzakta, sanki buracıklarda yapayalnızım :/ Gel gitleri çekermiş insanoğlu. Ama olsun sevince hiçbir şey gözünde değil insanoğlunun. Hele benim hiç gözümde değill laa laaa :))
Az kaldı azz azz. Dört gözle bekliyorumm yine en güzel zamanlarımızı, adaları, denizi, Beyoğlu'nu, Nişantaşı'nı, Beşiktaş'ı; kısaca İstanbul'un dört bi yanını, bunun yanında Akdeniz'i ahh ahh.. Aşk her şey ya.. Ana baba gibi.. Can, her şey!
Daha fazla felsefe yapmak istemiyorum, bu kadar yeter. Bir de neden sonucu bağlayamıyorum ya :/ Dedim ya neden blog işine soyunduğumu bilmiyorum diye, al işte bağlayamıyorum :))) Neyse ya çok kasmayayım kendimi. Bitti, bu kadar, bura yazının sonu ! iyi geceler ! :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder